گوهر ذات (www.dehnadi.ir )

بررسی کتاب و کتاب خوانی قبل و پس از انقلاب اسلامی

انقلابی برای بیشتر دانستن

محمد دهناد

درآمد:شاید در کتاب های تاریخی خوانده باشیم که از وصایای شاه بی کفایت قاجار به خلف بی کفایت تر خود آمده که :«برای آن که راحت حکومت کنی؛سعی کن که ملت گرسنه و بی سواد بمانند»

آری، این طریقت طاغوت برای استیلا  بر عقل ها، ثروت ها و آزادی های جوامع است که از دیرباز  در کلام خداوند بزرگ نیز چنین بازتاب یافته است:

» خداوند سرپرست کسانی است که ایمان آورده اند، آن ها را از تاریکی ها( جهل و نادانی) به سوی روشنایی( دانایی) بیرون می آورد و زورگویان سرپرست انسان های کافرند که آن ها را از روشنایی به تاریکی( جهل و نادانی ) فرو می برند...»(آیه الکرسی).

شاید به همین دلیل باشد که یکی از  مقیاسهای درست و نادرست بودن حوادث را باید در تاثیر آن ها در آگاهی و نا آگاهی جامعه ی تحت تاثیر آن جست و جو نمود.

منظومه عشق بر بلا می گردد

آن لحظه که گاه شهدا می گردد

صد چشمه فرات اشک این گونه خروش

گرد حرم ماه وفا می گردد

باید به طواف کعبه در هروله مرد

چون کعبه به دور کربلا می گردد

لب تشنه ی باران محبت بودن

رازیست که کشف ماجرا می گردد

این کشته حسین است که با باور خون

خورشید فراز نیزه ها می گردد

از گفتن" لااله الا الله " است

این خاک اگر کوی خدا می گردد

ماهی که پر از یاد حسین ابن علی است

هم سفره ی دل شاه و گدا می گردد

شش گوشه ضریحی است شفا خانه ی ما

درد و غم و رنج ما دوا می گردد

تا عرش خدا ز کربلا راهی نیست

گو سالک حق جوی کجا می گردد؟

در خیمه زینب است کز بند درون

با چادر خاکی اش رها می گردد

به آستان تو ای آشنا گدا بادا

فرشته وار اگر نیست جان آلوده

ز بندهای درون جان ما رها بادا

به تلخ کامی دوران بخند چون خورشید

بسوز تا بدهی نور  کار ما بادا

تحولی است شدن،نیستی چه آسان است

برای بودن تو گرمی صفا بادا

اسیر باد حوادث اگر شدی ای دوست

به پشتوانه ی تو دست مرتضا بادا

تو اوج همت و صبری چو کوه ، چون آذر

به قلب نازک تو ، عالمی فدا بادا

سال دوم می آیند و به پیامبری رضایت می دهند

سال سوم امام می شوند و سال چهارم به بعد که از عربی بلغور کردن رها و وارد فقه می شوند تازه می فهمند هیچ نیستند.

حالا تغییر نام وبلاگ ما هم که رضایت دادن ما از حکمت است را داشته باشیم که حکیم شهرانی می داند هیچ نیست

:: با اهداء سلام و تحيت؛

جواب :  نامه شما بایگانی شد

والسلام عليكم ورحمة الله وبركاته              

دفتر آيت الله العظمی مکارم شيرازی; / بخش استفتاءات

ابتدا بذکر است که مناسب است در اینگونه بحثهای استدلالی از محضر علمایی استفاده شود که در کسوت مرجعیت نبوده و آزادی و فرصت کافی برای بحث و تبادل نظر به آنها وجود دارد .
اما برای آنکه سوال شما بی پاسخ نماند مختصراً عرایضی را می گویم .
1- در باب ازدواج دختر باکره که احتیاج به اذن پدر دارد نکته ای قابل ذکر است و آن اینست که دختری که در محیط عفت و حیای اسلامی رشد کرده دارای شکنندگی روحی زیادی است بطوری که به اندک چیزی دچار اضطراب و وحشت می شود و اسلام برای کاهش این اضطراب اذن پدر ضروری دانسته تا بواسطه تجربه ای که آنها دارند راه بهتر را انتخاب کند و لذا دیده می شود که اگر دختری روسپی شد دیگر این اذن ساقط است و در مقابل اگر کسی پچنهانی زنا کرد و بعد پشیمان شد اذن همچنان پا بر جا است تمام این موارد نشان دهنده همان مطالبی است که در بالا ذکر شد .
البته موارد استثنایی هم وجود دارد مثلا اگر پدر صلاحیت نداشت و یا با بهانه گیری بی دلیل مانع ازدواج دختر شد اذن او ساقط است پس اشکالی که کردید مبنی بر اینکه چرا دختری که 30 سال سن دارد اجازه پدر را میخواهد عملا مرتفع است . توضیح بیشتر و بحثهای مفصل تر مقتضای این نوشتار نیست .
2- ازدواج موقت از نظر ما در عرض یا طول ازدواج دائم نیست بلکه هر کدام احکام مستقل خود را دارند لذا قابل جمع هم هستند و لذا در عرض  نبودن ازدواج دائم و موقت مورد تایید ما نیست و تشکیل مراکز مشاوره با اجازه حکومت و تحت ضوابط خاص پسندیده است .
3- در باب تعدد زوجات چنانچه حاکم شرع تشخیص دهد حق گسترش با تنگ کردن دائره آن را دارد تا جلوی مفاسد آن گرفته شود اما حکم اولی آن جواز است و نمی توان حکم کلی به حرمت تعدد زوجات داد .

جواب: بسمه تعالی. در پاسخ به سئوالات نشئت گرفته از گرفتاری های اجتماعی. راجع به رشد دختر باکره و احیاناً لزوم اذن پدر در ازدواج دائم یا موقت. باید توجه داشت که لزوم اذن از عوارض ولایت است و ولایت پدر پس از بلوغ و رشد از پسر و دختر، مطلقا منتفی می باشد.

به نظر حضرت آیت الله آیا بدون دخول ازدواج موقت اذن ولی نمی خواهد؟

با احترام محمد دهناد

بسمه تعالی

السلام علیکم و رحمه الله و برکاته

ج - در مفروض سوال احتیاج به اذن ولی شرعی ندارد.

بخش استفتاآت

دفتر آیت الله العظمی حکیم مد ظله

۲۱/۱۰/۸۷