گوهر ذات (www.dehnadi.ir )

    این نامه #شهیدسیدمجتبی_هاشمی را به دقت بخوانید.
    به نظر شما #دفاع_مقدس و #حزب_الله چقدر در دوران پس از جنگ تحمیلی با این ادبیات و زاویه نگاه معرفی شده است.

 

    جماعتی تمام هنرشان تزریق حس گناه و بار سنگین دین #شهدا بر دوش اجتماع است.
    #عکس و #پوستر های مختلفی که در آن معمولا برای تهدید یا باز دارندگی جامعه از عکس و لحظه #شهادت این بزرگواران هزینه شده است .
    دو سال قبل به یاد دارم حوالی تالش محله زیباکنار کل گونی های زشت و بد ترکیبی که به عنوان سالم سازی دریا چهره ساحل را خراشیده بود و بدترین طراحی ممکن را داشت و اصرار داشت دختران جوان را ترغیب کند در آن شنا کنند را پر کرده بودند از تمثال نازنین شهدا با پیام های آن چنانی و به قولی سرزنش گونه که به احترام شهدا مواظب باشید خارج طرح سالم سازی دریا شنا نکنید!!!!!
    یعنی عکس شهید مظلوم به جای استانداری گیلان و سازمان میراث و ده ها نهاد فرهنگی که باید در این سی و چند سال فکری برای شنای محجوب و معزز زنان در دریا می کردند را یک تنه پر کند و بی لیاقتی و بی کفایتی مسئولین مربوطه را پوشش دهد.
    در مقابل چقدر خوب است که همان دختر بدحجاب ساپورت پوش، همان مرد فشن ، همان پیرمرد کراواتی که حسرت کافه و کاباره دارد ،او هم بداند شهید نه به قصد مدیون کردن او و ایجاد عذاب وجدان بلکه به عشق او و بدون چشمداشتی فدایش شده است.
    کیمیای #محبت آدم ها را اهلی می کند .
    در هیچ کتاب تاریخی و دینی نخوانده ام که بزرگان دین کسی را با تهدید و توبیخ و احیانا کنایه تادیب کرده باشند.
    شهدا هم اگر امروز ظهور داشتند _که حضور دارند _ بعید می دانم جز به گوهر اخلاق و عمل و محبت کسی را به چیزی فرا می خواندند.
    این نوشته شهید هاشمی مدت ها ذهن من را مشغول کرده است.
    افسوس، شهدا را در پنداره های بد خود سانسور کردیم

چند سالی است به مقتضای رشته تحصیلی و علایق شخصی بر روی تئوری شناسایی #هنجار_رسانه_ای جامعه اسلامی تحقیق می کنم.
کار این تئوری آن است که بگوید ، در جامعه اسلامی رسانه مطلوب چه شکلی است؟
یکی از شاخصه هایی که در #فقه_رسانه به آن رسیده ام _ بجز واضحاتی مانند صحت و دقت و عدم غیبت و هتک و ... _ مبحث مهم #ارعاب رسانه ای و حرمت شدید آن در حد افساد عام است.
قاعدتا در دینی که از خواب پراندن مسلمان دیه و مجازات دارد ، بی شک ترساننده های عموم مردم در حکم #مفسد_فی_الارض هستند.
بحث آگاه سازی و اطلاع رسانی و هشدار در حد خود به کنار ، شما برخی از رسانه ها ،کانال ها و روزنامه های حتی گاه با پرچم سرقتی مکتبی و حزب اللهی را بررسی کنید ،محض رضای خدا معمولا یک خبر مثبت و نرم و امیدوار کننده ندارند.
رسانه های غر غرو قطعا غیر اسلامی هستند.
رسانه هایی که کار ویژه ی شان ایجاد #نگرانی و #افشاگری است قطعا افساد می کنند.
نظارت رسانه ها بر اجتماع امری مستحسن است اما رسانه هایی که در هر دولتی منتقد هستند _کاری به جناح های عقب مانده سپهر سیاست خودمان ندارم _ بالاخره باید بگویند آیا یک نقطه مثبت وجود ندارد؟
در نزد خائنین به روح #جامعه معمولا همه خائن هستند
در نزد دزدان#اخلاق جامعه همه دزدند.
در میان چرک ترین ذهن ها همه چیز کثیف است.
خوش بینی محض حماقت است اما توسعه بدبینی و سیاه نمایی از هر طرفی باشد خیانت است.
در مقام مقایسه حماقت بهتر از خیانت است.
رسانه طبیب جامعه است . هیچ وقت دارویی را بدون کنترل عوارض جانبی اش تجویز نمی کنند اما متاسفانه در کشور ما جناح های سیاسی هیچ تعریفی از منافع عمومی ندارند و به همین دلیل رسانه ها هم نوعا به #آرامش اجتماع توجهی ندارند.
####
به هم زدن آرامش مردم به عنوان یک رویه فساد است

چند روز پیش #رسانه ها از قول آقای #احمدی_نژاد نوشتند ، که ایشان معتقدند #اصولگرایی مرده است و پیش بینی کردند که در #انتخابات پیش رو این جناح متحمل شکست سنگینی خواهد شد.
می گویند #رئیس_جمهور سابق معتقد است که این جناح به دلیل نداشتن افراد، شعارها و برنامه های جدید ،حتی از عناصر دسته چندم رقیب شکست می خورند.
گرچه دل خوشی از گوینده ی این حرفها ندارم اما باید دو جمله به این بیان اضافه کنم.
در ایران جناح های سیاسی چه اصولگرا و چه #اصلاح_طلب هر دو فاقد این چیزهایی که رئیس سابق مهرورزمان گفته، هستند.
سپهر سیاسی کشور ما فقط برنامه های شکست حریف را به چشم دیده و نه برنامه هایی برای اداره کشور.
مثل خود احمدی نژاد که همه جناح های سیاسی را در حد نابودی و تکفیر پیش برد.
آن ها فقط شکست داد و نه کار دیگر.
این روزها در گرماگرم رقابت های انتخاباتی دلمان لک زده که به جای #کلی_گویی و حمله و ضد حمله یکی دو تا حرف نو هم بشنویم.
حرف جدید درباره #اقتصاد ،درباره #فرهنگ و... بی اخلاقی،ضد و خورد و بی ادبی خسته مان کرده است.
گرچه با چشمان خونبار و به احترام #رهبر عزیزمان برای ادای وظیفه پای صندوق رای می رویم اما واقعا نمی دانیم فرق تشکیل #مجلس جدید با مجلس قبلی چیست؟
وقتی بین جناح های سیاسی تعریف واحدی درباره #منافع_ملی وجود ندارند.
وقتی بعد از چهار سال نتوانیم نام یک طرح و یا لایحه شاخص را از آن به خاطر بیاوریم.
در این میان فرهنگ از همه مظلوم تر است.
بیایید یک بار هم شده همه مان #کاندیداها را برای رفع مشکلات استیضاح کنیم.
رای مفتی دادن حتی به انسان های صالح بی برنامه و فرصت سوز اشکال جدی دارد.
نظر شما چیست