به نام خدا

جام جم ۲۸/۵/۸

...اگر بخواهیم پرنده وجودمان در ماه رمضان اوج خوبی بگیرد .ناچاریم از ماه رجب و شعبان شروع خوبی را آغاز کنیم.

مانند هوا پیمایی که روی باند قرار می گیرد تا سرعت بگیرد و رفته رفته از روی زمین برخیزد؛ماه رجب و شعبان فرصت داریم که خودمان را برای این اوج بلند آماده کنیم.

که اگر این گونه شد ،پروازی خواهیم داشت که تا روز عرفه ادامه خواهد داشت.

گرچه این سال ها ابتدای ماه رمضان،مصادف است با آوازه گری برای سریال ها و فروشگاه های زنجیره ای و بازارها که ظاهرا قرار است همه کسادی بازار خود را در فصل نیایش جبران کنند،سر زدن به مفاتیح و مواریث مکتوب اسلامی درباره ی حال و هوای ورود به ماه رمضان و عبور از ماه شعبان ضروری است.

آنجا که هر روز باید بخوانیم:" خدایا اگر در آنچه از ماه شعبان گذشته مرا نیامرزیدی،در آنچه باقی مانده مرا مورد بخشش خود قرار بده"

یا مناجات شعبانیه، این فراز بلند و میراث جاودانه تشیع که علما و بزرگان – به ویژه امام راحل(ره) – بدان تاکید داشته اند.

آنجا که خداوند را همزبان با علی و اولاد علی- علیهم السلام -  با مفاهیمی عالی و درخواست هایی متعالی می خوانیم.

و از این همزبانی و تبعیت در کلام، امید ایجاد همدلی و به بیان شهید مطهری،هماهنگی روح بطلبیم و در مقام نیایش به تعبیر شیخ بهائی – در کشکول – از او بخواهیم که در بازار جهان بد و خوب را با هم بخرد و به مقام راستی پاکانی که این گونه او را ستوده اند ، ندای روسیاهان و نارستان را نیز بشنود.

یا به بیان سید الشهدا – که جان عالم بفدای او باد – آنقدر خوبی ها را بر خود تکرار کنیم ،که عامل آن گردیم.

از زبان عاشقان او را بخوانیم تا عاشق شویم و بگوئیم :

ان اخذتنی بجرمی اخذتک بعفوک...( اگر مرا به سبب گناهانم بگیری ، تو را به موجب بخشایشت خواهم گرفت...) و فارغ از بهشت و جهنم فریاد زنیم:

و ان ادخلتنی النار اعلمت اهلها انی احبک...( و اگر مرا به آتش وارد کنی به همه دوزخیان خبر می دهم که عاشق تو ام!)

و از او بخواهیم که در مسیر خود، از غیر خویش رهایمان کند( هب لی کمال انقطاع الیک)

آری،چه خوب است که در روزهای باقی مانده از ماه شعبان به این مواریث سری بزنیم و بدانیم که روح بزرگی که شایسته ی نزول ملائکه در شب های قدر باشد بدون توجه به پاک نمودن جان و آمادگی وجود بر کالبد آدمی حلول نخواهد کرد.

یک بار دعاهای این ماه با فضیلت – به ویژه مناجات عظیم شعبانیه – را مرور کنیم که خواجه نیک فرموده:

فرصت شمار صحبت،کز این دو راهه منزل

چون بگذریم دیگر، نتوان بهم رسیدن