فرشته بودن ما عاشقی است،می دانی؟

رها شدن ز تن و بستگس است می دانی؟

ترانه بودن ما در هوا ،سروده شدن

شکفتگی به همین سادگی است می دانی؟

چه سخت،غصه ی فرزند ،مادرم !عشقم

که سهم تو غم آشفتگی  است ،می دانی؟

تفاوتی نبود،در جدال عقل و دلت

اگر که داغ تو دلبستگی است می دانی؟

به تنگنا چو گذر می کنی مقاوم باش

که قاتل دم تو خستگی است،می دانی؟

شکیب همره تو ای فرشته ی تنها

امید،گوهر این زندگی است،می دانی؟