واقعیت تلخی که نمی توان آن را #توجیه کرد آن است که حتی بچه های خود ما #مسجدی ها ،مسجدی بار نیامده اند.دلیل ش هم مشخص است. ما به اندازه #پدران و #مادران مان به مسجد نمی رویم.در سال های اخیر ،کم و بیش ... طرح های فرهنگی زیادی برای رفع این نقیصه اجرا شده است. برنامه های کوچک و بزرگی در چارچوب مسجد برگزار کرده ایم.اما شاید تا زمانی فارغ از همه ی پروژه ها خودمان مسجدی نباشیم و بچه های مان را به مسجد نبریم ،موفق نیستیم.یکی از مشکلات مهم ما در این راستا ، عدم #تناسب#معیشت#دنیا و #آخرت ماست.معمولا مشاغل ما کمترین قرابت زمانی را با #سبک_زندگی_اسلامی دارد.به ويژه مایی که تا پاسی از شب کار کردن در اداره را از فضیلت های خود برشماریم اما مطمئنم برای این کار در عالم قبر و قیامت مجازات هم خواهیم شد.به همین دلیل خود مایی که می پنداریم مسجدی هستیم و بسیاری از بچه های مسجد و #هیات حتی اگر بخواهند هم توفیق حضور در منزل و به مسجد بردن فرزندان را ندارند.البته مسجدی نشدن فرزندان ما دلایلی هم در خود مساجد دارد. گو این که خیلی از مساجد هم تاب و طاقت و ظرفیت جذب خانواده ها و به ویژه جوان ها را ندارد.بی شک، جامعه ی #فست_فود ی شده ی ما قاعدتا در