به نام خدای رضا

از کنار بارگاه حضرت دعا گوی همه دوستان عزیزی هستم که که قلبم برای آن ها می طپد

نمی دانید در سردی و خلوتی این بارگاه چه رویایی دارم برای سعادت همه

برای زیارت و شفاعت همه

برای طلب لحظه های سبز سعادت

برای ۀمرزش

و برای رحمت برای  خوشنودی و رضا که رمز زیارت مشهد است

عاشقانه تر به پیش

اینجا همان جاست که می دانیم

جایی که می خوانیم

جایی که می روییم

و از کویر رو مرگی هایمان از تفتیده ترین روزهایمان هروله کنان می آییم و می رویم تا به پاس صبرمان زمزمی از ضیافت رضوی جاری شود

اشک بریز ای دل

همین جا باید بخوانی

همین جا باید برویی

همین جا بید بمیری چون پرواز باید کرد

بال این جاست