يک نفر نيست که غم هاي مرا بشناسد
دل ساده ، دل تنهاي مرا بشناسد

حجم خاکستري غربت تنهايي من
يک نفر نيست که دنياي مرا بشناسد

يک نفر نيست که از خاموشي چشمانم
شب يلداي غزل هاي مرا بشناسد

يک نفر نيست که در نيمه شب دلتنگي
غم پنهان مرا بشناسد

دلم آويخته از دار پريشاني هاست...

این شعر را یکی از دوستان عزیز برام فرستاد

همین جا ازش تشکر می کنم