با انتشار کاریکاتور موهن در نشریات فرانسوی و لشکر کشی پلیس فرانسه برای حفاظت از نشریه ی مزبور و اعلام قانون منع تظاهرات مسلمانان مشخص شد که صهیونیست ها برای برون رفت از بحران فیلم موهن برنامه ی بسیار پیچیده ای را در نظر گرفته اند که بر اساس آن ، باید طرف های وابسته به صهیونیسم  در کشورهای مختلف ، هم آوا شده و کاری کنند که مسلمانان از درگیری به خاطر اهانت به پیامبر خسته شوند.

در این حال، بیم آن می رود که دمینوی شیطانی اهانت به پیامبر (ص) جریانی شبیه به لیله المبیت را رقم بزند که در آن اقوام و طوائف مختلف برای قتل پیامبر نقشه کشیدند تا در خون مقدس ایشان چنان شریک شوند که مسلمانان و خونخواهان پیامبر توان درگیری با چهل طایفه ی  شریک در خون پیامبر را نداشته باشند.

نکته ی بسیار روشن این اتفاق آن است که در کنار ایالات متحده که عملا به خاطر ساختار کاپیتالیستی اقتصاد سیاسی آمریکا، مستعمره ی اسرائیل تلقی می شود و تولید و توزیع فیلم موهن نمی توانست در جایی مانند آمریکا شکل بگیرد. فرانسه به عنوان حرم امن اسرائیلی ها که در آن هر گونه اظهار نظر ضد اسرائیلی به خاطر وجود قانون مبارزه با یهودی ستیزی مجازات دارد ،گام دوم را برای اجرای این سناریوی خطرناک برداشته است و در نهایت دولتی که برای منتشر نشدن عکس نیمه عریان عروس خاندان سلطنتی بریتانیا به دفتر یک نشریه زرد لشکر کشید ، حال گاردهای آهنین خودش را برای حفاظت از نشریه ای بسیج کرده که به مقدس ترین مفهوم اسلامی یک و نیم میلیارد نفر انسان اهانت نموده است.

باا این حال همانطوری که ولی امر مسلمین در گفتار های اخیرشان تاکید کردند، چنین برنامه ای هم نباید خروش اسلامی در مقابل اهانت به رسول اعظم اسلام را متوقف کند اما سوال مهمی که در اینجا باید بدان توجه نمود این که انرژی و نیرویی که برای صیانت از حریم الهی نبوت در سراسر گیتی آزاد شده باید به کدام سو برود تا بتوانیم شاهد بازدارندگی فعال در چنین وقایعی باشیم؟ و چگونه می توان از انگیزه هایی که در این روزها به صورت تظاهرات، اهدای گل و قرآن به مسیحیان در اروپا و حتی برخی از واکنش های خشونت بار جلوه می کند برای حضور مناسب تر مسلمانان در صحنه های دیپلماسی عمومی و حوزه ی بسیار مهم افکار عمومی جهان بهره برد؟

تثبیت صیانت از مقدسات در اسناد بین المللی

سازمانی فرهنگی آموزشی ملل متحد که به نام یونسکو معروف است ، عالی ترین نهادی است که  شاخص های حرکت فرهنگ جهانی را در دنیا تعریف می کند و شاید مهمترین شاخصه ی آن وجود یک سازمان تصمیم گیری مناسب در آن است که به دور از هر گونه نابرابری – حداقل در ظاهر  -  و وجود حق ظالمانه ای مانند وتو جایگاه یکسانی برای همه کشورهای عضو قائل شده و همین وضعیت هم باعث شده که در طول حیات این سازمان جهانی برخی قدرت ها که نتوانسته اند منویات خود را در مقاطعی در این سازمان جلو ببرند ؛عنان از کف داده و از آن خارج شده اند.

با این حال به خاطر وجود برخی از مسائل و لابی گری های عمدتا سیاسی اقتصادی ، پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی برنامه ی جریان آزاد اطلاعات در این سازمان به عنوان پیش برنده ترین سیاست فرهنگی ایالات متحده در دستور کار قرار گرفته شده و جامعه جهانی این سنجه را به عنوان مهم ترین شاخصه ی پیشرفت فرهنگی پذیرفته است.

التهاب جهان اسلام به  مناسبت برداشت ااین چنینی دولت آمریکا از موضوع جریان آزاد اطلاعات و صیانت از آزادی بیان شاید بهترین فرصت ممکن برای اعمال فشار دولت های مستقل برای تصویب اسناد جدی تر برای محدود کردن ، شاخصه های آمریکایی و صیانت از امری به نام مقدسات در اسناد بین المللی باشد.

یعین علی رغم این که هم اکنون نیز ، اسنادی در سطح جامعه ملل برای محکومیت اهانت به مقدسات وجود داشته و دارد ، در مذاکرات فرهنگی جهان در یونسکو باید به جای پرداختن به اهانت ها به عنوان ثمرات سیاست های صهیونیستی و استعماری ایالات متحده ، به موضوع ریشه های شکل گیری چنین فضاهایی اندیشید و با تداوم فشارهای افکار عمومی به همانند دهه شصت و هفتاد سازمان یونسکو را به محلی برای انتقادهای صریح به سیاست های سیطره جویانه ی امریکا تبدیل نمود.

گفتگوی تعاملی ادیان الهی

یکی دیگر از محورهای فرهنگی و اندیشه ای مبارزه با اهانت به مقدسات ایجاد همگرایی یا به اصطلاح واضح تر یارگیری در عرصه ی افکار عمومی برای مبارزه با رشد اهانت ها و مجبور کردن دولت های مستقل تر به اتخاذ مواضع نزدیک به کشورهای با شرف اسلامی است.

در این میان توجه به نگاه قرآن و سیره در نزدیک کردن دیدگاه ادیان به هم بسیار مهم است. زیرا قرآن و سیره نشان می دهد گرچه دیدگاه اسلام در مقابل ادیان دیگر ، یک گفتگوی انتقادی است اما همین گفتگوی انتقادی هم رویکردی همدلی زا و همگرا دارد .

در قرآن کریم آیات مختلفی در دفاع کلی از توحید خدا پرستی در معنای عام آن وجود دارد که می تواند دستمایه ی همگرایی ادیان برای دفاع از یکدیگر قرار گیرد.

به طور مشخص ، قرآن کریم دشمنان دین را به صورت عام دشمنان توحید بر می شمارد و از همین رو در آیه 44 سوره مبارکه ی حج  می فرماید:

لَوْلا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَهُدِّمَتْ صَوامِعُ وَ بِيَعٌ وَ صَلَواتٌ وَ مَساجِدُ يُذْكَرُ فيهَا اسْمُ اللَّهِ كَثيراً

اگر نبود این که خداوند به واسطه ی برخی از مردم ، گروهی از گردنکشان را دفع نمی کرد ،آن ها صومعه ها، کنیسه ، کلیسا و و مساجد را که در آن نام خدا ، بسیار برده می شود را منهدم می کردند.

موضوع دفاع از پیامبر اکرم (ص) در قضیه ی اخیر باید به گفتمانی هدایت شود که در آن دفاع از شیرازه ی اصلی ادیان الهی و مبارزه با تقدس زدایی از مفاهیم الهی  و پیامبران خدا در فیلم های اهانت بار و تصاویر و جلوه های پائین و خارج از شان ایشان ، هدف قرار گیرد و پرونده ی پیامبر کشی و مسخره کردن و اهانت کشیدن مقام نبوت در فیلم ها و نوشته های غربیان در سال های قرن بیستم دوباره گشوده شود.

مصداق دیگر قرآنی اهمیت این ارزش نیز این فرموده ی حضرت حق است که در قرآن حکیم آمده است:

قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ تَعَالَوْاْ إِلَى كَلَمَةٍ سَوَاء بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ أَلاَّ نَعْبُدَ إِلاَّ اللّهَ وَلاَ نُشْرِكَ بِهِ شَيْئًا وَلاَ يَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضاً أَرْبَابًا مِّن دُونِ اللّهِ فَإِن تَوَلَّوْاْ فَقُولُواْ اشْهَدُواْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ

بگو: اى اهل كتاب، بياييد بر سر سخنى كه ميان ما و شما يكسان است (انبياء و كتاب‏هاى آسمانى بر آن متّفقند)گرد آييم، و آن اين كه جز خدا را نپرستيم و چيزى را شريك او نكنيم و برخى از ما برخى ديگر را خدايانى به جاى خدا نگيرد. پس اگر (از اين پيشنهاد) روى گرداندند بگوييد: گواه باشيد كه ما مسلمانيم...

ملت های اسلامی و دولت های ایشان می توانند در عین همه ی اختلاف های بنیادی و انتقادهای خاصی که می توانند از فرهنگ غربی و مسیحی و حتی یهودی داشته باشند در سازمان های بین المللی و به ویژه نهادهای حقوق بشری با مبارزه ی بی امان با وهن مقدسات ، تعامل همگرا را در صیانت از توحید شروع نمایند و همانگونه که در قرآن کریم آمده:

لا نفرق بین احد من رسله – هیچ تقاوتی بین پیامبران الهی قائل نیستیم . نه تنها مسلمانان بلکه همه مومنان به ادیان الهی را در کنار یکدیگر برای مبارزه با انهدام اصل توحید و دین بسیج نمایند و این پیام مهم را به جهانیان برسانند که این بار نه جنگ صلیبی برقرار است و نه یک جنگ دینی ، بلکه حقیقت دین در خطر سیطره ی مرتدان یهود که صهیونیسم شیطان پرست را به عنوان دین و آئین خود پسندیده اند قرار گرفته است.

افکار عمومی جهان غیر مسلمان باید در جریان چنین رویکردی قرار گرفته و نسبت به آن حساسیت به خرج دهد.