امروزه شبکه ی جهانی اینترنت با بیش از دو میلیارد کاربر ، پیشرفته ترین و در عین حال پر مخاطب ترین شبکه ی جهانی ارتباطات و رسانه گروهی محسوب می شود . پیشرفت اینترنت به عنوان نسل جدید رسانه های تعاملی گرچه محصول جذابیت و امکانات شخصی و فناوری ویژه ی این رسانه مجازی است اما توسعه ی شگفت انگیز این رسانه در طی حدود دو دهه را نمی توان تنها به پای جذابیت های این شبکه جهانی گذاشت.

واقعیت این است که ،کشورهای پیشرفته و مشخصا آمریکا جهان پس از جنگ سرد را با شبکه اینترنت کنترل می کنند و پیشرفت استفاده از اینترنت در جهان را نیز نمی توان از این اراده و سرمایه گذاری تفکیک کرد.
چه این که سرمایه گذاری مستمر حکومت ایالات متحده آمریکا در زمینه توسعه ی اینترنت در جهان چندین برابر تسلیحات نظامی اوست . با این تفاوت که تسلیحات نظامی مصرفی ارتش آمریکا در حال شلیک شدن هیچ درآمدی برای آمریکا ندارند ، اما اینترنت ( مانند مواد افیونی) پس از ترویج و توسعه ، عنصری معتاد کننده و درآمد زا برای آمریکاست.

نمی توان از سهمی که اینترنت در تسهیل زندگی دنیای مدرن داشته و دارد ،به سادگی گذشت اما به همین نگاه واقع بین هم نمی توان تصور کرد که حکومت استعمارگری مانند آمریکا نیز به اصطلاح برای رضای خدا، این همه تکنولوژی را به رایگان در خدمت ترقی و آسایش بشریت قرار داده باشد.

نگاهی به تاریخچه و مرکزیت پنهان اینترنت که به بیانی کلید خاموش و روشن کردن این شبکه جهانی را همچنان در دست نظامیان آمریکایی باقی گذاشته است ، نمایانگر کارکردهای اصلی اینترنت برای آمریکا در عرصه های مختلف است.

نگاهی به تاریخچه مدیریت اینترنت

مطابق روایت حامد قاسمی در مقاله انتقادی نگاهی به مسائل حقوقی اینترنت ،شبکه جهانی کنونی مجازی بر بستری نظامی شکل گرفت که پس از چندی خدمات رسانی این شبکه توسط شرکت های خصوصی شده نظامی آمریکا که هنوز تحت اشراف عالی نهادهای نظامی و جاسوسی این کشور قرار دارند صورت می گرفت.مهمترین سازمان های متولی اینترنت در گذشته  شامل چهار موسسه بزرگ یعنی Advanced Network and Services (ANS)  ،   U.S. Defense Advanced Research Projects Agency    ،U.S. National Science Foundation (NSFNET) ،Internet Network Information Center InterNIC   بوده است.
شبکه اینترنت که در سال 1969 صرفا برای ارتباطات نظامی ایالات متحده با 334 کاربر شروع به کار کرده بود ، همزمان با فروپاشی شوروی به عنوان راهبرد جدید امنیت ملی آمریکا عمومی شد و در گام ابتدایی امکان استفاده 255000 نفر از آن در سال 1990 فراهم گردید.

در عین حال،نظارت بر اينترنت به يکسري شرکت هاي فني و غيردولتي واگذار شده که البته دولت ايالات متحده هم اکنون بر آنها نظارت دارد که  عالي‌ترين مراجع تصميم گيري و تصميم سازي درباره اينترنت را مي‌توان ISOC وICANN  معرفي کرد.

در فاصله ی سال های 1995 تا 1998 مهم ترین شرکت های تجاری اینترنت که در کنار اهداف تجاری اطلاعات جهان را کنترل می کردند به ثبت رسیده و شروع به فعالیت کردند.

سایت های گوگل به عنوان فراگیرترین جستجوگر و یاهو به عنوان بزرگترین ارائه کننده خدمت پست الکترونیکی رایگان در این فاصله تاسیس شدند تا آمریکا به منبع بی بدیلی برای سنجش گرایش و هم چنین دسترسی به نامه ها و اطلاعات مردم جهان در شبکه تازه تاسیس دست پیدا کرده باشد.

سایت آمازون و ام اس  ان نیز در همین سال ها برای نظارت بر تجارت خصوصی جهان تشکیل شدند که علی رغم غیر دولتی بودن ، آمار و اطلاعاتشان همواره در دسترس سازمان های جاسوسی ایالات متحده می باشد.

به اين ترتيب بود که آيکان بر مبناي تفاهم نامه اي با وزارت بازرگاني آمريکا در نوامبر 1998 به وجود آمد و به عنوان يک شرکت خصوصي غيرانتفاعي در ايالات کاليفرنيا به ثبت رسيد و مطابق پروتکل های داخلی امنیتی آمریکا یکی از کلید های قطع اینترنت دنیا در اختیار این موسسه قرار دارد .

آمار و اطلاعات منتشر شده در آمریکا نشان می دهد  که شبکه جهانی اینترنت در سال 2001 حداقلل 640 میلیون کاربر داشته و این تعداد در سال  2007 به 1.1 بیلیون نفر رسیده است

موسسه دارپا متعلق با پنتاگون( وزارت جنگ رژیم ایالات متحده) نظارت اصلی به شبکه اینترنت را بر عهده دارد و نکته عجیب و غریب اهمیت اینترنت برای این رژیم استعماری این است که حمله سایبری یا اینترنتی به آمریکا تنها چیزی است که می تواند مجوز حمله اتمی آمریکا به کشوری باشد.

این جاسوس های دوست داشتنی و کارآمد
در میان ابزارهای فناورانه ی اینترنت دو نسل وب 1 و وب 2 ، نوع استفاده از نرم افزارهای اینترنتی وب بیس را تغییر داده و اینک شرکت های اینترنتی عمدتا آمریکایی با تشکیل سایت ها و روش هایی که محبوب بسیاری است . از اطلاعات آن ها سوء استفاده می کند.

این ابزارها در جهان نه تنها نامطلوب شناخته نمی شوند بلکه بسیاری از افراد با استفاده از آن ، به صورتی داوطلبانه امکان اطلاع گیری سرویس های نظامی و اطلاعاتی مرکز اینترنت را از آن فراهم می کنند و چنین جاسوسی بی هزینه ای به خواب هیچ یک از سازمان های جاسوسی جهان هم نمی آید.

بر اساس اطلاعات ارائه شده در هر دقیقه بیش از 1300000 قطعه ویدئویی شخصی در سامانه یوتویوپ گذاشته می شود. در همین زمان 2000000 جستجو در گوگل به ثبت می رسد،277000 نفر وارد فیس بوک می شوند،320 خبر در توئیتر تولید می شود 1800000000 ریال محصول در آمازون فروخته می شود، 204000000 ایمیل ارسال می شود و 6 مطلب جدید در دانشنامه ویکی پدیا منتشر می شود و این همه فقط و فقط در 60 ثانیه صورت می پذیرد.

حال سوال این جاست که این سایت ها و سامانه ها چگونه در خدمت اهداف نامشروع ایالات متحده قرار می گیرند ؟


به جز اعترافات صریحی که به عنوان مثال ، وزیر امور خارجه ی امریکا در زمینه ی اتفاقات بعد از انتخابات ایران و وقایع اخیر سوریه درباره ی دستور وزارت متبوع خودش در زمینه ی فعالیت های توئیتر و شبکه های مشابه برای خبر پراکنی داشته است . به عنوان مثال جستجو گر گوگل ، شاید قوی ترین ابزار جاسوسی آمریکا تلقی گردد.


" اريک اشميت" مدير گوگل، مهمان ويژه‌ي هميشگي کنفرانس پرنفوذ بيلدربرگ، بارها در موقعيت‌هاي گوناگون نشان داده است که اهميتي براي حريم خصوصي و اصلاحيه چهارم قانون صیانت از اطلاعات آمریکا  قائل نيست.


تنها در دو سال گذشته، وي چنين اظهاراتي داشته است:"اگر مي‌خواهيد کاري کنيد که نمي‌خواهيد کسي بداند، بهتر است از ابتدا آن کار را انجام ندهيد."."کساني که دوست ندارند سيستم رصد خياباني گوگل از خانه و محل کارشان عکس بگيرد، مي‌توانند جاي ديگري بروند"

"ما مي‌دانيم که شما کجا هستيد. ما مي‌دانيم که شما کجا بوديد. ما کم و بيش مي‌دانيم که شما چه فکر مي‌کنيد."
 "اشميت" در شوراي مشاوران علم و تکنولوژي کاخ سفيد عضو است و شعار  شرکت گوگل : «ابزار نهايي براي جاسوسي از منابع باز» می باشد.

گوگل در صفحه مقررات خود اعلام کرده است که با توجه به جستجو های قبلی کاربر می تواند نتایج بهتری را در صفحات شبکه اجتماعی خود به مخاطبش نشان دهد یعنی بدون اجازه کاربر تمامی جستجوی های وی را برای بهبود نتایج ثبت می کند !!!

در سال 2010 اعلام شد که اتومبیل‌های تصویربرداری خیابانی گوگل که در بیش از سی کشور جهان مشغول فیلمبرداری از خیابان‌ها و خانه‌ها بودند به شبکه‌های اینترنت بی‌سیم نفوذ کرده و تمام اطلاعات مبادله شده در آنها را می‌ربودند.  250 هزار خانوار آلماني رسماً از گوگل خواستند تا هيچ تصويري از املاك و خانه‌هاي آنها را از طريق سرويس نماي خياباني خود به نمايش نگذارد. این تعداد حدود 3 درصد جمعیت آلمان را شامل می شود

پس از حملات سایبری به گوگل در سال 2010 که ادعا می‌شود از جانب هکرهای چینی انجام گرفت، این شرکت تصمیم گرفت با عقد قراردادی با آژانس امنیت ملی حفاظت سایبری در مقابل اینگونه حملات را به این سازمان جاسوسی واگذار نماید. این امر نگرانی‌های بسیاری در میان فعالین حمایت از حفظ حریم خصوصی در آمریکا برانگیخت به گونه‌ای که "مرکز اطلاعات حریم خصوصی الکترونیک" Electronic Privacy Information Center درخواست نمود، اطلاعات مرتبط با این قرارداد منتشر گردند.

با این حال، ریچارد لئون، قاضی دادگاه فدرال، اعلام نمود که هیچ کس حق ندارد بداند که آیا گوگل برای آژانس امنیت ملی جاسوسی می‌کند یا نه. وی گفت: "آژانس امنیت ملی آمریکا مجبور نیست که هیچ یک از فعالیت‌های سازمان یا هر نوع اطلاعات مرتبط با این فعالیت‌‌ها را منتشر نماید.

سرمایه گذاری مشترک گوگل و سیا در شرکت Recorded Future Inc شرکتی که تمام اطلاعات موجود در صفحات وب را بررسی می‌کند تا بداند چه کسی، چه چیز، کی، کجا و چرا – یعنی برای مثال، چه کسی، برای وزنچه به کجا می‌رود.

گوگل گزارش داده که به اتفاق سازمان سيا در پروژه نظارت اينترنتي سرمايه‌گذاري کرده است؛ به اين وسيله اکانتهاي توييتر، وبلاگها و وبسايتهاي مربوط هر نوع اطلاعاتي زير نظر قرار مي‌گيرند و از اين طريق مي‌توان "آينده را پيش‌بيني کرد.

سازمان نظارت بر حقوق کاربران که در سالهاي اخير عمدتاً بر شيوه‌هاي حفظ حريم خصوصي شهروندان تمرکز نموده، خواستار تحقيقات کنگره در اين رابطه شده است. اين سازمان در نامه ارسالي روز دوشنبه از "دارل ايسا"Darrell Issa، رئيس جديد کميته نظارت و اصلاحات دولت در کنگره آمريکا خواست تا روابط بين شرکت گوگل و برخي سازمانهاي دولتي را بررسي نمايد.

روش دیگری که در زمینه ی هنجارهای دولت آمریکا ، از اینترنت سوء استفاده می کند ، دانشنامه های تقلبی تعاملی یا ویکی سازی است.

به عنوان مثال آمار نشان می دهد که ویکی پدیا و ویکی مپیا چگونه توانسته اند ، اطلاعات بسیار حساس کشورها را توسط اهالی خود آن کشورها به دست بیاورند.

به عنوان مثال بین سال های 2007 تا 2011 نقشه ی شهر مشهد ، از یک تصویر بی ربط و کلی ماهواره ای در ویکی پدیا تبدیل به یک نقشه ی پویا شده که در آن جزئیات زندگی ، کسب و کار ، اماکن نظامی ، سیاسی و حتی جزئیات کوچه و خیابان های شهر مشهد و منزل مسئولین آن هم مشخص است و همه ی آن ها به دلیل ناآگاهی مردم از کارکردهای اصلی اینترنت اتفاق افتاده است.

قوانینی که نادیده گرفته می شود
همه این مسائل در حالی است که در خود ایالات متحده آمریکا قوانینی وجود داشته و دارد که رفتارهای اصلی اینترنت را مورد بحث قرار داده و این گونه استفاده کردن از اطلاعات را مورد پیگرد می داند.

مهم ترین این قوانین،قانون حريم خصوصي ارتباطات الكترونيكي، مصوب 1986 از قوانين فدرال، راجع به نامه هاي الكترونيكي در ايالات متحده آمريكا است.

 به موجب اين قانون، دولت، شركت هاي خدمت رساني اينترنتي و كارفرمايان و ... از افشاء و باز كردن غير مجاز مراسلات و مخابرات الكترونيكي افراد، منع شده اند.
به موجب قانون فوق:
1- دريافت كنندگان نامه هاي الكترونيكي حق باز كردن آن را دارند.
 2- شركت هاي خدمت رساني اينترنتي حق افشاي پيام هاي الكترونيكي را جز براي مخاطب آن ندارند.
 3- كارفرمايان هنگامي حق كنترل نامه هاي الكترونيكي كارمندان را دارند كه كارمندان راضي بوده و اين كنترل نيز در جريان معمول كار صورت گرفته و سامانه پست الكترونيكي نيز متعلق به كارفرما باشد.
4- دولت تنها در صورتي حق دست اندازي به نامه هاي الكترونيكي افراد را خواهد داشت كه قبلاً مجوز اين كار را از دادگاه دريافت كرده باشد.

به جز این قانون برخی دیگر از قوانین تضمین کننده ، امنیت اینترنت در آمریکا بدین شرح است:

    CDA : نظارت بر مناسب بودن مطالب برای کودکان
    COPA : خارج کردن تبلیغات محرک جنسی از دسترس کودکان
    SOPA : پیگرد قضایی سایت هایی که نقض کپی رایت را میسر و یا تسهیل می کنند
    COICA : قانون مبارزه با تخلفات و تقلب های آنلاین
    DMCA : در حمایت از کپی رایت
با این حال ،پس از حملات 11 سپتامبر و در اکتبر 2001، جرج بوش، رئیس‌جمهور سابق آمریکا، طی یک دستور محرمانه به آژانس امنیت ملی دستور داد تا بدون تصویب قوانین مربوطه و یا کسب اجازه از دادگاه به فعالیت‌های جاسوسی در داخل آمریکا بپردازد که شامل جاسوسی الکترونیکی ارتباطات تلفنی و اینترنتی می‌شود.

این در حالی است که بر طبق قانون "تجسس اطلاعات خارجی" Foreign Intelligence Surveillance Court استراق سمع شهروندان آمریکایی توسط آژانس امنیت ملی مستلزم کسب مجوز از سه قاضی است.

رییس سازمان سیا، دیوید پتراوس  اخیرا اظهار داشته است که وسایل جدید همچون یخچال، اجاق گاز، و سامانه برق خانه که به اینترنت متصل می‌شوند می‌توانند «مفهوم رازداری و پنهان‌کاری ما را تغییر دهد.»

وی افزود: «چنین ابزارهایی را می‌توان به وسیله فناوری‌هایی چون شناسایی فرکانس رادیویی، شبکه‌های حسی، و سرورهای جاسازی‌شده کوچک ــ که همگی با استفاده از محاسبات فراوان، کم‌هزینه، و پرقدرت به نسل بعدی اینترنت متصل می‌شوند ــ مکان‌یابی، شناسایی، رصد، و از راه دور کنترل کرد.»

واشنگتن تایمز نوشت: باراک اوباما، رئیس‌جمهوری آمریکا تاکید کرد که گوگل و فیسبوک، دو سایت بزرگ آمریکایی بدون کمک دولت آمریکا قادر به ادامه حیات خود نیستند.اوباما این اظهار نظر را در انتقاد از بودجه تصویب شده توسط مجلس نمایندگان جمهوری‌خواه آمریکا مطرح کرد. اوباما تصریح کرد: "من به سرمایه‌گذاری در امور تحقیقات و امور علمی باور دارم چرا که می‌دانم تمامی این شرکت‌های فوق‌العاده نظیر گوگل، فیسبوک و ... به واسطه سرمایه‌گذاری ما در علم و تحقیق به‌وجود آمدند."

بنابر این طبیعی است که تا زمانی که انحصار و حاکمیت  ایالات متحده بر اینترنت وجود دارد نمیتوان نظام حقوقی موثر و جامع در این حوزه متصور شد.