در میان ائمه اطهار و اهل بیت پیامبر شاید مشهور ترین شخصیت در جهان بعد از پیامبر خاتم(ص) ، حضرت سید و سالار شهیدان اباعبدالله الحسین(ع) باشد . در حقیقت  بعد از ظهور اسلام و در عرصه ی تمدن اسلامی ، هیچ پدیده ی دامنه دار ونقطه ی عطفی در جهان آفرینش بیش از عاشورا ، نتوانسته نظر جهانیان و بالاتر از همه تاریخ را به خود جلب کند.

عاشورا و سلسله جنبان آن امام حسین (ع) نه تنها در سپهر اسلامی بلکه در عرصه ی جهانی نیز یکی از مهمترین میراث معنوی و فکری هستند  و در این عرصه مردم ایران پیشتاز محبت و مودت و مهم تر از آن تاسی به ساحت مقدس آن فخر بشریت هستند.

گرچه عاشورا و واقعه ی کربلا نقطه ی عطفی است که به قدری برجسته و بزرگ است که کل تاریخ اسلام  را تحت الشعاع  خود قرار داده است اما نکته ی بسیار مهمی که شاید بر مظلومیت امام حسین (ع) حتا بعد از 14 قرن هم چنان اشاره دارد و خواهد داشت این است که درس های زندگی امام  و درس های عاشورای او ، همواره تحت تاثیر مظلومیت و شهادت آن بزرگوار قرار داشته و دارد و به همین دلیل هم علی رغم اشتهار آن عزیز دل پیامبر و علی علیهما سلام هم چنان در از فهم و شناخت ابعاد وجودی سید الشهدا دور مانده ایم.

امام حسین (ع) گرچه حدود 58 سال در این دنیا زندگی کردند و چه در دوران امامت پدر و برادر و چه در یازده سال امامت خود منشاء اثرات بزرگی در جهان اسلام و در عرصه ی هدایت انسان ها بودند، تنها قابی که از زندگی آن بزرگوار نمایانده شده و مورد توجه ملت ها قرار گرفته همان قاب سرخ شهادت ایشان است.

چه این که نقطه ی تعالی نهایی ایشان یعنی شهادت ، بهانه ای است برای آن که دنیا در این مفهوم و سوال اساسی مطالعه کند؟ که امام حسین که بود ؟ و عاشورا نقطه ی نهایی کدام جریان است؟

گرچه در طول تاریخ امام را تنها به عنوان نماد مبارزه ی خونین با ظلم و ستم می شناسند اما اندکی مطالعه در فرهنگ ، زندگی و سیره حضرت سید الشهدا علیه السلام ، نشانه هایی از یک سبک زندگی جهادی در شرایط متفاوت است که رگه ای از عقلانیت دینی در همه جای آن به وضح قابل رویت می باشد.

این رفتارهای متفاوت و البته و سرشار از حکمت و تلاش ،در زمان های مختلف به قدری شگفت آور است که می توانیم امام حسین را به عنوان نماد اجتهاد برای مبارزه ببینیم و از او الگو بگیریم.

در کنار همه ی این الگوهای مبارزاتی ، اخلاق از دیگر شاه بیت های زندگی امام حسین (ع) محسوب می شود. امروزه مبارزه به ویژه در عرصه ی سیاسی ، یکی از عوامل نابودی اخلاق در جهان است و چگونه می توان از امام حسین دم زد از وی نیاموخت برای پیروزی هیچ کس مجاز به ناچیز شمردن ارزش های اخلاقی نیست و اساسا پیروزی فقط به قدرت رسیدن نیست و گاهی با فدا شدن نیز می توان پیروز بود.

از دیگر میراث های ماندگار پاسدار اسلام برای جامعه جهانی که امروزه بی شک می تواند همطراز عاشورای امام حسین در جهان فرومانده در بحران معنا نقش ایفا نماید ، بحث بسیار مهم و حساس عرفان و معنویت است که در عصر حاضر در دام شیادان و دجالان افتاده است.

توجه به مناجات های امام حسین و به ویژه مناجات سید الشهدا در صحرای عرفه رمزی نوین از عرفان و معنایی شگفت از زندگی انسانی است که آدم های جهان امروز صرفنظر از دین و آئین به آن سخت محتاجند.

در این مسیر معرفی کردن این معارف ، زکات و شکرانه ی مودتی است که در نهاد شیعیان و به ویژه ملت ما از سوی خداوند بزرگ افاضه شده است.