با این حال چند هفته تعطیلی پنجشنبه ها برای بیشتر مدارس ، حکایت از تغییر جدیدی از برنامه های اجتماعی برای این قشر بسیار پر شور نداشته است.

نه رسانه ملی و نه  مراکز فرهنگی  نه وزارت جوانان و نه سایرینی که برایشان ظاهرا موضوع آموزش های خارج از مسئله و امتداد اوقات فراغت دانش آموزی مهم است.

تولید فراغت مستمر ،گرچه به عنوان یک راهبرد فشار مضاعف فصل تابستان برای کنار هم بودن و برای خود بودن دانش آموزان را کم کرده و می کند اما هنوز نتوانسته جای خود را به عنوان یک فراغت قابل برنامه ریزی چه برای  خود خانواده ها و چه برای اولیای مدرسه و برنامه ریزان فرهنگی باز نماید.

موضوع اوقات  فراغت برای نوجوانان و جوانان به مثابه شمشیر دو لبه ای است که  همه ساله در آغاز فصل تابستان درباره ی آن بحث و گفتگو می شود اما ظرفیت جدیدی که در عرصه ی اوقات فراغت بجا یا بی جا به وجود آمده زمینه ی مناسبی برای بهره برداری متناسب و متفاوت از یک اوقات فراغت مستمر است.

اوقات فراغتی که به جای غنی سازی آن به روش تابستان می تواند  زمینه ی تربیتی مناسبی برای برنامه ریزی های مناسب برای آن باشد.

توجه به چند نکته برای برنامه ریزی بهتر برای این اوقات بسیار مفید است.

اول این که دولت اعلام کرده یکی از اهداف فراهم شدن این اوقات انس با خانواده هاست. در این مسیر بهترین تدبیر مراکز فرهنگی ، رسانه ها و سایر تاثیر گذاران عرصه یم مدیریت اوقات فراغت سوق دادن این اوقات به انس های خانوادگی مانند اجرای گردشگری ،کلاس های مشترک و کارگاه های بحث و گفتگوی خانوادگی باشد.

دوم این که اوقات فراغت یک روزه ای که در بسیاری از منازل فقط مختص فرزندان است و والدین در آن سهمی ندارند زمان ارزشمندی برای شکل گیری هسته های محلی است.

مدیریت شهری و روستایی در این زمینه می تواند با پیشگامی و حرکت ، زمینه ساز شرکت فعال جوانان و نوجوانان در کانون ها و انجمن های مفیدی باشد که می توانند در کنار نهادهای مسئول قرار گرفته و در خدمت هویت و آبادانی محله و ناحیه و روستای خود قرار بگیرند.

نکته ی سوم و بسیار مهمی که در این زمینه باید مورد مطالعه و تبیین فرهنگی قرار بگیرد ،موضوع تدوین فلسفه تعطیلات است.

در کشور ما به بهانه های مختلفی تعطیلی اعلام می شود که گاهی این بهانه ها مانند زمان عزا اعتراضی است و گاهی حالت جشن و سرور و عیدی دارد.

با اضافه شدن 36 تعطیلی آموزشی به این انواع تعطیلات،به نظر می رسد جامعه درباره ی آن که با تعطلات خود چه کند بیش از گذشته دچار سردرگمی شود.

سردر گمی که در همین چند هفته آغاز مهر می توان از ترافیک جاده ها در عصرهای چهارشنبه در مبادی خروجی و شب و صبح شنبه در مبادی ورودی شهرهای بزرگ می توان علائم آن را به نیکی دریافت.

تبیین و تفکیک نحوه استفاده از تعطیلی از راه فرهنگ سازی می تواند ،تعطیلی را در خدمت رشد و تعالی جامعه قرار داده و از تبدیل آن به یک معضل فراگیر جلوگیری نمایدو